Te warm in huis: een gebrek?

De feiten

Een huurder huurt sinds maart 2020 een appartement in een flat. Het appartement bevindt zich op de zesde en bovenste etage van de flat en heeft een plat dak. De woonkamer heeft vier ramen, die niet geopend kunnen worden. Wel heeft het appartement een balkon, waarvan de balkondeur geopend kan worden. Daarnaast heeft het appartement twee slaapkamers, waarvan de ramen maximaal 10cm naar binnen ‘gekiept’ kunnen worden. De woning heeft geen zonwering of airco.

Verschillende bewoners, waaronder deze huurder, hebben bij de verhuurder geklaagd over de hoge temperaturen. Het is te warm in huis! In de zomermaanden zijn in de woning van huurder piektemperaturen van meer dan 34°C. Daarna duurt het erg lang voordat de woning afkoelt.  

De verhuurder heeft daarom een onderzoeksbureau ingeschakeld om het risico op oververhitting te onderzoeken. Uit dit onderzoek komt naar voren gekomen dat de woningen voldoen aan de door de Huurcommissie gestelde norm:

"Per jaar mag de binnentemperatuur niet langer dan 300 overschrijdingsuren boven de 26,5°C zijn conform de GIW/ISSO 2008"

Desondanks biedt de verhuurder aan de huurders aan om – eventueel in groepsverband – zonwerende folie, screens en / of airco te laten plaatsen. De verhuurder betaalt 50% van deze kosten. Drie huurders tonen interesse in het voorstel. Uiteindelijk gebruikt geen enkele huurder het aanbod van de verhuurder.

Huurcommissie

In plaats van op het voorstel van de verhuurder in te gaan, wil de huurder een verlaging van de huurprijs. Hij dient hiervoor een verzoek in bij de Huurcommissie. De huurder stelt dat er sprake is van een gebrek aan de woning (art. 7:257 Burgerlijk Wetboek).

De Huurcommissie sluit aan bij het oordeel van het onderzoeksbureau dat de woning voldoet aan de gestelde norm. Het is niet te warm in huis. De huurder heeft geen ander bewijs. Het verzoek wordt daarom afgewezen.

De kantonrechter

De huurder legt zich hier niet bij neer. Binnen de wettelijke termijn van acht weken stelt de huurder een vordering in bij de kantonrechter (art. 7:262 Burgerlijk Wetboek). Volgens hem is het toch echt te warm in huis.

De kantonrechter is het met de huurder eens dat het binnenklimaat van een woning invloed heeft op het woongenot. Dit geldt bijvoorbeeld wanneer de binnentemperatuur bovenmatig hoog wordt, zodat sprake is van oververhitting. De temperatuur kan dan ook een ‘juridisch gebrek’ opleveren. Echter heeft de huurder daarvan te weinig bewijs geleverd.

Ondanks aanvullende waarnemingen van de huurder, wordt de norm van 300 uur per jaar boven 26,5°C niet overschreden. In de huurovereenkomst staat ten slotte niets over een verplichte airco of andere maatregelen. Met het voorstel tot gezamenlijke aanschaf van warmte beperkende voorzieningen heeft de verhuurder aan zijn verplichting voldaan. Ook op grond hiervan kan de kantonrechter niet tot het oordeel komen dat het te warm in huis is.

De kantonrechter wijst de vordering van de huurder af. [1]

Contact

Te warm in huis? Of heb je een andere vraag op het gebied van gebreken en de huurprijs? Zowel verhuurders als huurders kunnen met juridische vragen terecht bij onze huurspecialisten. Wij controleren jouw situatie en helpen je – waar mogelijk – direct met advies. Je kunt Onyx Advocaten bereiken via telefoonnummer 073–3035857 of per e-mail: info@onyx-advocaten.nl

mr. M.L.A. (Martijn) van Hurne

[1] - Kantonrechter Nijmegen 29 juli 2022, ECLI:NL:RBGEL:2022:3895 (Te warm in huis). Lees hier de volledige uitspraak.